نمونه برداری کلیه؛ کاربردها، دلایل انجام و روش‌های اجرایی آن
دلایل انجام نمونه برداری کلیه
مشکلات عملکرد کلیه: اگر آزمایش‌های خون یا ادرار نشان‌دهنده نارسایی کلیه یا اختلال در عملکرد کلیه باشند.
مشکلات پروتئینی در ادرار: وقتی میزان پروتئین ادرار بالا باشد، می‌تواند نشان‌دهنده آسیب به فیلترهای کلیه باشد.
تشخیص بیماری‌های کلیوی: برای شناسایی بیماری‌های کلیوی مانند گلومرولونفریت (التهاب گلومرول‌ها)، بیماری‌های خودایمنی، یا عفونت‌های کلیوی.
اختلالات در سیستم ایمنی: برای ارزیابی آسیب‌های ناشی از بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس که می‌توانند بر کلیه‌ها تأثیر بگذارند.
آسیب‌های غیرمستقیم کلیه: برای بررسی آسیب‌های کلیه که ممکن است ناشی از داروها، عفونت‌ها یا سایر بیماری‌ها باشد.
مشکلات پروتئینی در ادرار: وقتی میزان پروتئین ادرار بالا باشد، می‌تواند نشان‌دهنده آسیب به فیلترهای کلیه باشد.
تشخیص بیماری‌های کلیوی: برای شناسایی بیماری‌های کلیوی مانند گلومرولونفریت (التهاب گلومرول‌ها)، بیماری‌های خودایمنی، یا عفونت‌های کلیوی.
اختلالات در سیستم ایمنی: برای ارزیابی آسیب‌های ناشی از بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس که می‌توانند بر کلیه‌ها تأثیر بگذارند.
آسیب‌های غیرمستقیم کلیه: برای بررسی آسیب‌های کلیه که ممکن است ناشی از داروها، عفونت‌ها یا سایر بیماری‌ها باشد.
روش انجام
آماده‌سازی بیمار: قبل از انجام بیوپسی، پزشک معمولاً از بیمار می‌خواهد که داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپیرین یا وارفارین را قطع کند. همچنین ممکن است بیمار نیاز به ناشتا بودن داشته باشد.
بی‌حسی موضعی: در بیشتر موارد، این درمان تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به این معنی که بیمار هوشیار است ولی ناحیه مورد نظر بی‌حس است. در بعضی موارد نادر، بیهوشی عمومی نیز ممکن است نیاز باشد.
قرار دادن سوزن بیوپسی: پزشک معمولاً از سوزن مخصوصی برای برداشتن نمونه بافت کلیه استفاده می‌کند. این سوزن از طریق پوست به کلیه وارد می‌شود. معمولاً پزشک از سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن برای هدایت سوزن به موقعیت دقیق استفاده می‌کند.
برداشتن نمونه: پس از وارد کردن سوزن، یک یا چند نمونه کوچک از بافت کلیه برداشته می‌شود. سپس به آزمایشگاه ارسال می‌شوند تا تحت میکروسکوپ یا روش‌های دیگر مورد بررسی قرار گیرند.
بازگشت به اتاق ریکاوری: پس از انجام، بیمار به مدت چند ساعت در اتاق ریکاوری باقی می‌ماند تا وضعیت او تحت نظر باشد. معمولاً نیاز به بستری در بیمارستان نیست مگر اینکه مشکل خاصی پیش آید.
بی‌حسی موضعی: در بیشتر موارد، این درمان تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، به این معنی که بیمار هوشیار است ولی ناحیه مورد نظر بی‌حس است. در بعضی موارد نادر، بیهوشی عمومی نیز ممکن است نیاز باشد.
قرار دادن سوزن بیوپسی: پزشک معمولاً از سوزن مخصوصی برای برداشتن نمونه بافت کلیه استفاده می‌کند. این سوزن از طریق پوست به کلیه وارد می‌شود. معمولاً پزشک از سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن برای هدایت سوزن به موقعیت دقیق استفاده می‌کند.
برداشتن نمونه: پس از وارد کردن سوزن، یک یا چند نمونه کوچک از بافت کلیه برداشته می‌شود. سپس به آزمایشگاه ارسال می‌شوند تا تحت میکروسکوپ یا روش‌های دیگر مورد بررسی قرار گیرند.
بازگشت به اتاق ریکاوری: پس از انجام، بیمار به مدت چند ساعت در اتاق ریکاوری باقی می‌ماند تا وضعیت او تحت نظر باشد. معمولاً نیاز به بستری در بیمارستان نیست مگر اینکه مشکل خاصی پیش آید.
آمادگی قبل از بیوپسی کلیوی
قطع داروهای خاص: داروهای رقیق‌کننده خون باید چند روز قبل از عمل قطع شوند.
آزمایش‌های قبل از عمل: آزمایش خون و عملکرد کلیه ممکن است نیاز باشد.
ناشتا بودن: بیمار باید چند ساعت قبل از عمل ناشتا باشد.
آگاهی از عوارض: پزشک باید بیمار را از خطرات احتمالی آگاه کند.
آماده‌سازی روحی: آرامش و استراحت قبل از عمل مفید است.
آزمایش‌های قبل از عمل: آزمایش خون و عملکرد کلیه ممکن است نیاز باشد.
ناشتا بودن: بیمار باید چند ساعت قبل از عمل ناشتا باشد.
آگاهی از عوارض: پزشک باید بیمار را از خطرات احتمالی آگاه کند.
آماده‌سازی روحی: آرامش و استراحت قبل از عمل مفید است.
مراقبت های بعد از بیوپسی کلیه
استراحت: پس از عمل، بیمار باید چند ساعت استراحت کند و از فعالیت‌های سنگین خودداری کند.
کنترل خونریزی: پزشک خونریزی پس از برداشت نمونه را کنترل می کند. ممکن است نیاز باشد که بیمار برای چند ساعت تحت نظر باشد.
درد و ناراحتی: در صورت بروز درد، پزشک مسکن‌های مناسب تجویز می‌کند.
مراقبت از محل بیوپسی: محل ورود سوزن باید تمیز نگه‌داشته شود و در صورت مشاهده خونریزی یا عفونت به پزشک اطلاع داده شود.
آب‌نوشی کافی: بیمار باید مایعات کافی بنوشد تا کلیه‌ها بهتر عمل کنند.
اجتناب از فعالیت‌های شدید: بیمار باید تا چند روز از فعالیت‌های شدید و ورزش‌های سنگین خودداری کند.
مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم غیرعادی: در صورت مشاهده علائمی مانند تب، خونریزی شدید یا درد غیرقابل تحمل، بیمار باید فوراً به پزشک مراجعه کند.
کنترل خونریزی: پزشک خونریزی پس از برداشت نمونه را کنترل می کند. ممکن است نیاز باشد که بیمار برای چند ساعت تحت نظر باشد.
درد و ناراحتی: در صورت بروز درد، پزشک مسکن‌های مناسب تجویز می‌کند.
مراقبت از محل بیوپسی: محل ورود سوزن باید تمیز نگه‌داشته شود و در صورت مشاهده خونریزی یا عفونت به پزشک اطلاع داده شود.
آب‌نوشی کافی: بیمار باید مایعات کافی بنوشد تا کلیه‌ها بهتر عمل کنند.
اجتناب از فعالیت‌های شدید: بیمار باید تا چند روز از فعالیت‌های شدید و ورزش‌های سنگین خودداری کند.
مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم غیرعادی: در صورت مشاهده علائمی مانند تب، خونریزی شدید یا درد غیرقابل تحمل، بیمار باید فوراً به پزشک مراجعه کند.
مزایای این درمان
تشخیص دقیق بیماری‌ها: امکان شناسایی بیماری‌های مختلف کلیوی مانند گلومرولونفریت و لوپوس.
بررسی شدت آسیب کلیه: کمک به تعیین میزان آسیب به کلیه و عملکرد آن.
راهنمایی در درمان: اطلاعات دقیق برای انتخاب درمان‌های مناسب و مؤثر.
تشخیص بیماری‌های خودایمنی: شناسایی اثرات بیماری‌های خودایمنی بر کلیه‌ها.
ارزیابی مشکلات ناشناخته: کمک به شناسایی علت دقیق مشکلات عملکرد کلیه زمانی که آزمایش‌های اولیه کافی نباشند.
بررسی شدت آسیب کلیه: کمک به تعیین میزان آسیب به کلیه و عملکرد آن.
راهنمایی در درمان: اطلاعات دقیق برای انتخاب درمان‌های مناسب و مؤثر.
تشخیص بیماری‌های خودایمنی: شناسایی اثرات بیماری‌های خودایمنی بر کلیه‌ها.
ارزیابی مشکلات ناشناخته: کمک به شناسایی علت دقیق مشکلات عملکرد کلیه زمانی که آزمایش‌های اولیه کافی نباشند.
عوارض و خطرات این روش
خونریزی: خونریزی داخلی در محل موردنظر یکی از عوارض شایع است، اگرچه معمولاً این خونریزی خود به خود متوقف می‌شود.
عفونت: اگر سوزن وارد کلیه شود و عفونتی در ناحیه وارد شود، ممکن است عفونت رخ دهد.
آسیب به کلیه یا ارگان‌های دیگر: در موارد نادر، سوزن می‌تواند به بافت کلیه یا ارگان‌های دیگر آسیب برساند.
درد: ممکن است بیمار پس از انجام عمل درد مختصری در ناحیه کمر یا شکم احساس کند.
عفونت: اگر سوزن وارد کلیه شود و عفونتی در ناحیه وارد شود، ممکن است عفونت رخ دهد.
آسیب به کلیه یا ارگان‌های دیگر: در موارد نادر، سوزن می‌تواند به بافت کلیه یا ارگان‌های دیگر آسیب برساند.
درد: ممکن است بیمار پس از انجام عمل درد مختصری در ناحیه کمر یا شکم احساس کند.
نتایج
تشخیص دقیق بیماری: شناسایی نوع التهاب یا آسیب در بافت کلیه.
مشخص کردن شدت آسیب: تعیین میزان و شدت آسیب کلیه و چگونگی پاسخ به درمان‌ها.
راهنمایی درمان: بر اساس نتایج، پزشک ممکن است درمان‌های مناسب را برای بیمار پیشنهاد دهد، مانند داروهای ایمنی‌شناسی، درمان‌های ضدالتهابی یا درمان‌های خاص دیگر.
مشخص کردن شدت آسیب: تعیین میزان و شدت آسیب کلیه و چگونگی پاسخ به درمان‌ها.
راهنمایی درمان: بر اساس نتایج، پزشک ممکن است درمان‌های مناسب را برای بیمار پیشنهاد دهد، مانند داروهای ایمنی‌شناسی، درمان‌های ضدالتهابی یا درمان‌های خاص دیگر.
هزینه
هزینه این درمان تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. نوع مرکز درمانی (دولتی، خصوصی)، روش انجام بیوپسی (سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن)، نوع پوشش بیمه درمانی و موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی از جمله عواملی هستند که می‌توانند هزینه را تغییر دهند. بیمه‌های پایه یا تکمیلی نیز می‌توانند هزینه‌ها را کاهش دهند. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر، بهتر است با مراکز تصویربرداری روشنا تماس گرفته و هزینه‌ها را استعلام کنید.
بهترین مرکز نمونه برداری کلیه
مرکز تصویربرداری روشنا یکی از مراکز معتبر و تخصصی در زمینه انجام نمونه برداری کلیه است. این مرکز با داشتن پزشکان متخصص و تجهیزات پیشرفته، خدمات پزشکی دقیقی را در این زمینه ارائه می‌دهد. مرکز روشنا با استفاده از روش‌های مدرن و کم‌تهاجمی، به بیماران کمک می‌کند تا نتایج دقیق و سریع‌تری از آزمایشات خود بدست آورند. همچنین، این مرکز برای بیماران خود محیطی آرام و حرفه‌ای فراهم می‌آورد تا مراحل تشخیصی به بهترین نحو انجام شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس مرکز 02144203934 اقدام نمایید.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس مرکز 02144203934 اقدام نمایید.
معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، بنابراین درد کمی دارد، اما ممکن است کمی ناراحتی یا درد پس از عمل وجود داشته باشد.
معمولاً آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، عملکرد کلیه، و بررسی انعقاد خون قبل از عمل درخواست می‌شود.
بیشتر اوقات، تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و بیمار هوشیار است، اما در برخی موارد خاص از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود.
معمولاً بیمار به مدت چند ساعت تحت نظر قرار می‌گیرد و در صورت عدم وجود مشکلات، می‌تواند به خانه بازگردد.
برای افرادی که دارای مشکلات انعقادی خون، عفونت شدید یا سایر بیماری‌های حاد هستند، ممکن است مناسب نباشد.
