مرگ به وسیله پنومونی

آسیب به بافت ریهها
ذاتالریه باعث التهاب در کیسههای هوایی (آلوئولها) میشود که به تبادل اکسیژن و دیاکسیدکربن کمک میکنند. التهاب باعث میشود که این کیسهها با مایعات پر شوند، در نتیجه اکسیژن کافی به خون منتقل نمیشود و فرد دچار کمبود اکسیژن میشود (هیپوکسی).اختلال در عملکرد سیستم تنفسی
زمانی که ریهها توانایی لازم برای انتقال اکسیژن به بدن را از دست میدهند، عملکرد سیستم تنفسی دچار اختلال میشود. در صورت عدم درمان بهموقع، این اختلال میتواند به نارسایی تنفسی شدید منجر شود که نیاز به مراقبتهای ویژه دارد.عفونتهای ثانویه
ذاتالریه، بهویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مثل افراد مبتلا به بیماریهای مزمن یا سالمندان)، میتواند باعث بروز عفونتهای ثانویه شود. عفونتهای ثانویه مانند سپسیس (گسترش عفونت به خون) یا عفونتهای دیگر میتوانند بهطور جدی سلامت فرد را تهدید کنند.
تأثیر بر سایر ارگانها
در صورت گسترش عفونت از ریهها به سایر بخشهای بدن، اعضای دیگر مانند قلب و کلیهها نیز تحت تأثیر قرار میگیرند. این وضعیت میتواند منجر به نارسایی چند ارگانی شود که در این صورت، درمان بسیار پیچیده و دشوار خواهد بود.عدم درمان بهموقع
تشخیص دیرهنگام این بیماری و درمان نامناسب آن (بهویژه در مورد نوع باکتریایی) میتواند عوارض جدی بهدنبال داشته باشد. عدم شروع درمان آنتیبیوتیکی یا داروهای ضدویروسی مناسب در مراحل اولیه بیماری میتواند به پیشرفت عفونت و افزایش خطر مرگ منتهی شود.وضعیتهای خاص افراد مبتلا
ذاتالریه در افراد دارای بیماریهای زمینهای مانند دیابت، بیماریهای قلبی یا نارسایی کلیه، خطرناکتر است. همچنین، افراد سالمند یا کودکان زیر ۵ سال نیز در برابر این بیماری آسیبپذیرتر هستند، زیرا سیستم ایمنی آنها قادر به مقابله با عفونتها بهطور مؤثر نیست.در مجموع، این بیماری اگر بهموقع تشخیص داده نشده و درمان نشود، میتواند به سرعت به یک وضعیت تهدیدکننده زندگی تبدیل شود. بنابراین، تشخیص زودهنگام و درمان سریع اهمیت زیادی دارد.